Kur pushteti kërkon seks: Politikanët shqiptarë dhe gratë që kërcënohen për të heshtur

Në dekada të tëra të tranzicionit shqiptar, politika është kthyer nga një mjet për të përfaqësuar interesin publik, në një sistem ku pushteti shpesh herë është abuzuar për interesa personale – e më së shumti, për abuzime seksuale ndaj punonjëseve të administratës publike. Kjo nuk është thjesht një thashethem i kafeneve apo ndonjë artikull i mbuluar nga media rozë. Kjo është një plagë e gjallë, një realitet i përditshëm që prek jetën dhe dinjitetin e shumë grave shqiptare.

Kemi parë politikanë që, në vend se të merren me hallet e qytetarëve që i kanë zgjedhur, harxhojnë energjitë e tyre duke ndërtuar lidhje të fshehta, jashtëmartesore, me sekretareshat, punonjëset dhe vartëset e tyre. Jo për ndjenjë, jo për dashuri, por sepse ndihen të paprekshëm. Ndihen si zotër të pushtetit dhe mendojnë se çdo grua që punon nën urdhrat e tyre është e detyruar t’u shërbejë edhe jashtë zyrës – në mënyrën më të ulët të mundshme.

Ka dhe më keq. Janë ata që nuk joshen, por kërcënojnë. Ata që përdorin pozitat e tyre për të imponuar marrëdhënie intime me kërcënimin se “do të të heq nga puna”, “do të të nxij jetën”, “do të të turpëroj publikisht”. Kjo është shantazh seksual, kjo është dhunë, kjo është krim. Dhe ne, si shoqëri, duhet të ndalojmë së heshturi përballë këtij abuzimi sistematik.

Gratë që punojnë në administratë nuk janë robër seksi. Janë nëna, motra, gra që punojnë me ndershmëri për të mbajtur familjet e tyre. Ato nuk janë as më pak e as më shumë se kushdo tjetër që jep kontribut në këtë vend. Dhe është koha që të ngrihen, të flasin, të thonë STOP çdo drejtori, ministri apo deputeti që mendon se zyra e tij është edhe dhoma e tij personale e abuzimit.

Ti, grua që ke heshtur nga frika e humbjes së punës – mos u ndje fajtore! Faji nuk është i yti. Faji është i tij – i atij që ka abuzuar me pushtetin.

Koha e heshtjes ka kaluar. Tani është koha e guximit. Është koha për të raportuar, për të denoncuar, për të ekspozuar këtë realitet të errët që ndodh në prapaskenat e institucioneve shtetërore. Është koha që drejtësia të vihet në lëvizje. Jo vetëm për të ndëshkuar individët, por për të shëruar një sistem të kalbur nga brenda.

Ne duhet t’i themi çdo gruaje shqiptare:
👉 Ti nuk je e detyruar t’i bindesh kërkesave të ndyra të asnjë politikani apo drejtori.
👉 Ti je punëtore me dinjitet, jo lodër e askujt.
👉 Ti ke të drejtë të ndihmohesh, të mbrohesh dhe të mbash kokën lart.

Dhe politikanëve që ende nuk e kanë kuptuar kufirin midis detyrës dhe epshit, mes pushtetit dhe etikës: Ditët e pandëshkueshmërisë po mbarojnë. Mos e merrni heshtjen për pëlqim. Mos e merrni frikën për nënshtrim. Ajo që sot duket e fshehtë, nesër do të jetë në dritën e opinionit publik. Dhe nuk do të ketë më ku të fshiheni.